Obligacje to instrumenty finansowe bardziej podobne do kredytów bankowych niż do akcji. Emitent, czyli podmiot, który emituje obligacje, zobowiązuje się do cyklicznych płatności odsetek (tzw. kuponów) kupującemu oraz zwrotu pożyczonej kwoty (wartości nominalnej) w określonym terminie. Obligacje najczęściej są emitowane przez Skarb Państwa (obligacje skarbowe) albo przez przedsiębiorstwa (obligacje korporacyjne). Ich oprocentowanie jest stałe lub oparte o WIBOR.
Dlaczego fundusz obligacji?
Inwestowanie poprzez zakup jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego ma wiele plusów. Po pierwsze, w ten sposób powierzamy środki ekspertom z wieloletnim doświadczeniem na rynku, z dużym prawdopodobieństwem podejmującym bardziej racjonalne decyzje niż inwestorzy indywidualni. Po drugie, dzięki zgromadzonym w funduszu aktywom, sięgającym nawet kilkuset milionów złotych, fundusz może inwestować dużo większe kwoty, co sprawia, że płaci dużo niższe prowizje w domach maklerskich oraz ma dostęp do rynku międzybankowego. Co więcej, upłynnienie pewnej części aktywów funduszu (np. 1 mln zł ze 100 mln zł) nie będzie najmniejszym problemem. Natomiast w przypadku prywatnego portfela, nie zawsze musi znaleźć się chętny, który odkupi całość posiadanych przez nas papierów. Oczywiście nie bez znaczenia jest również czas poświęcany przez nas na inwestycje i dokonywanie transakcji – w przypadku zainwestowania w fundusz, problemy te nie występują.
Jak inwestować w obligacje korporacyjne?
W przypadku inwestycji w obligacje korporacyjne, inwestor uzyskuje jeszcze jedną kluczową przewagę inwestując poprzez fundusz. W przypadku samodzielnej inwestycji w obligacje wyemitowane przez podmiot, który będzie miał następnie problem ze spłatą części albo całości obligacji (tzw. default), dla portfela inwestora może to skutkować dużo większymi negatywnymi konsekwencjami niż w przypadku, gdy inwestuje za niego fundusz. W otwartych funduszach obligacji korporacyjnych część aktywów stanowią płynne obligacje skarbowe. Pozostałe aktywa lokowane są w obligacjach korporacyjnych wyemitowanych przez wielu emitentów. Udział jednego emitenta w funduszu to średnio 2%. Z kolei w przypadku inwestycji indywidualnych, nierzadko zdarza się, że dany emitent odpowiada za 100% portfela klienta. Ze świecą szukać inwestorów, którzy posiadają zdywersyfikowany portfel, czyli taki, w którym znajdują się obligacje przynajmniej 10 emitentów z różnych branż. Co się zatem dzieje, gdy jeden z emitentów nie spłaci połowy swoich zobowiązań? Zakładając, że portfel inwestora indywidualnego ma rentowność 10% w skali roku, zysk z inwestycji (w zależności od liczby emitentów w portfelu) kształtuje się jak w tabeli poniżej. Dopiero w przypadku posiadania co najmniej 5 emitentów, inwestor „wyjdzie na zero”.
|
# emitentów |
średni udział |
strata na defaulcie |
zysk z inwestycji |
|
1 |
100% |
-50% |
-40% |
|
2 |
50% |
-25% |
-15% |
|
3 |
33% |
-17% |
-7% |
|
4 |
25% |
-13% |
-3% |
|
5 |
20% |
-10% |
0% |
|
6 |
17% |
-8% |
2% |
|
7 |
14% |
-7% |
3% |
|
8 |
13% |
-6% |
4% |
|
9 |
11% |
-6% |
4% |
|
10 |
10% |
-5% |
5% |
Podsumowując. Jeśli chcemy inwestować w obligacje możemy to robić albo samodzielnie, albo korzystając z pomocy profesjonalistów. Inwestycja za pośrednictwem funduszu pozwala zaoszczędzić czas, oprzeć się na decyzjach doświadczonych specjalistów, jak również - co wydaje się najistotniejsze - zmniejszyć ryzyka związane z taką inwestycją.
foto: freepik.com
